Van pepernoten, konijnen en de geclaimde muts
Nu zou je misschien verwachten dat wonende in het Groningsche, we naar de landelijke intocht zouden gaan.
Niets is minder waar. We bleven lekker thuis. En kregen visite van opa & oma, die gelijk aan konden schuiven om mee te helpen met pepernoten bakken.
Dit is inmiddels een jaarlijkse traditie bij ons. Deze keer maakte we ze volgens dit recept, zonder tarwe en geraffineerde suiker.
Ik breidde een muts, m’n eerste! Die overigens meteen geclaimd werd door oma…
En ik legde de laatste hand aan 2 konijnen.
Op de peuterschool van de jongens komt Sinterklaas ook langs. Niet in de klas hoor. De goedheilgiman met z’n pieten geven de zak met konijnen
eh cadeautjes en zwaaien even in de deuropening. Heerlijk veilig voor m’n kleine peutermannen.
Uiteraard heeft de oude man het veel te druk om 15 konijnen te breien. Als papa’s en mama’s zijn we natuurlijk de beroerdste niet dus helpen we een handje. Dinsdagavond hebben we gezamenlijk met de juffen de konijnen in elkaar gezet.
Onze konijnen gingen nog niet in de zak. De werkavond was te kort om 2 konijnen helemaal af te krijgen, dus mochten ze nog even mee naar huis.
Wees gerust, ze krijgen allebei nog een staartje.
4 reacties
Sigrid
Wat een schatjes van konijnen, wat zullen ze daar blij mee zijn!
Mooie muts, die kan nu lekker op!
Ook wij gingen niet naar de intocht in het Groningse maar bleven lekker dicht bij huis 🙂
Gracia
Ook wij zaten 1e rang thuis op de bank en konden alles prima volgen. Pepernoten en chocolademelk onder handbereik. Ons eigen feestje.
Leuk die konijntjes! Over een paar jaar kan hij ze zelf breien…
Mar
Oma krijgt er warme oortjes van 😉
Sanderijn
Wat een leuke konijntjes, goed gelukt! Die pietenmuts hebben wij hier ook, de Kleine man blieft hem niet 😉 Mooie plaat van Sinterklaas, welk boek is dat? Oh, en hoe blijft jouw mannetje zo schoon bij het pepernoten bakken????