-
Zomerwandeling op de vroege morgen
Man, man, man, wat was het weer vroeg vanochtend. Vijf uur was het toen een klein mannetje me wakker maakte door met z’n petieterige vingertjes aan m’n neus te trekken. En hoe hard ik ook m’n best deed te demonstreren hoe het moet, dat slapen. Het haalde niets uit. Mama deed zo uitstekend dienst als klimrek. Een hand voor m’n ogen om rustig aan het felle ochtendlicht te wennen. De andere hand omklemde stevig de slaapzak van uk. Het zou toch wel wat sneu zijn als het vroege vogeltje uit bed zou stuiteren. Dus hoppa, eruit en in de benen. Op pad, naar buiten. Bloemetjes kijken en schelpjes zoeken.