De symboliek van Maarten

Donderdag is ‘schooldag’ bij ons thuis.
Vandaag kwamen m’n mannetjes thuis met een lampion en een brief van de juffen. Gewoon,  wat praktische mededelingen over de
komende tijd. Dat op maandag  een lampje mee genomen moet worden voor de lampion. Over de werkavond
voor het 5 december cadeautje, dat met Sinterklaas in de klas wordt uitgedeeld, de tekst van een oud Duits Sint Maarten liedje:

Ik loop hier met mijn lantaren
en mijn lantaren met mij
Daarboven stralen de sterren
beneden lopen wij

Mijn licht is aan
ik loop vooraan
la bimmele bammele bom

Mijn licht is uit
ik ga naar huis
la bimmele bammele bom

En daarnaast nog wat informatie over de legende van Sint Maarten
Waaronder een stukje symboliek om te delen:
Sint Maarten is het symbool van ons betere ik. Hij snijdt zijn mantel in tweeën en deelt hem met de bedelaar.
In de tijd van Maarten kon je aan de mantel zien met wat voor iemand je te maken had.
Onze mantel laat zien we zijn. Hij is gevormd door het land waarin we geboren zijn,
de taal die we spreken, de (op)voeding die we hebben gekregen, de school waar we naar toe zijn gegaan.

De legende van Sint Maarten speelt zich af bij de poort, het symbool van de opening naar iets nieuws. Sint Maarten trekt
van buiten naar binnen de stadsmuren. Dit proces van buiten naar binnen trekken beleven we in deze tijd in de natuur en
in onszelf. Sint Maarten is het laatste oogstfeest en het eerste lichtfeest; het beginpunt van de 40 dagen durende voorbereiding
op het kerstfeest.

Ik weet niet van wie deze tekst afkomstig is, de bron stond er niet bij.
Wel een mooie gedachte om mee te nemen!