Sint Jan

Nou was het vandaag toch echt het grootste gedeelte van de dag droog.
En net op het moment dat we met school het Sint Jansfeest gingen vieren kwam de regen met bakken uit de hemel.
Dat mocht de pret niet drukken! We waren te gast bij het Groninger Landschap, dus picknicken deden we binnen in de schuur.
En gelukkig werd het daarna droog genoeg om toch lekker naar buiten te gaan.
We bakten ‘stok’broodjes boven het vuur.
Zoefden naar beneden met de kabelbaan.
Beklommen de uitkijktoren en keken met de verrekijker over het Reitdiepgebied.
En sprongen over vuur…
Nou ja, we kropen dicht tegen elkaar aan en droomden alvast over hoe wij later ook over het vuur zouden springen.

Op 24 juni wordt Sint Jan gevierd. De Midzomernacht – de nacht van 23 op 24 juni – is geweest.
De zon staat nu nog hoog aan de hemel maar zal snel steeds lager gaan staan. Sint Jan is een keerpunt in het jaar.
Johannes de Doper – Sint Jan – werd 6 maanden voor Jezus geboren, namelijk op 24 juni. Johannes maande de mensen om tot inkeer te komen en hun houding te veranderen omdat de komst van Christus nabij was.  Hij doopte de mensen door onderdompeling in het water van de Jordaan. Hij sprak tot de mensen om zo een wending in menselijke gedachten en in de tijdsgeest te bewerkstellingen. “Komt tot inkeer”, sprak hij. Je kunt niet altijd blijven groeien, bloeien en zorgeloos genieten. Er komt een tijd dat de krachten omgekeerd moeten worden, naar binnen gericht, teruggehouden moeten worden. Wees niet te snel in je oordeel, laat de warmte je hoofd niet verhitten. Verlies jezelf niet.

Sint Jansdag was vroeger een algemeen erkende feestdag. De avond voor Sint Jan werden “Sint Jansplanten” gerooid: Bijvoet, Ridderspoor en Sint Janskruid. Van deze planten werd een Sint Janskroon gevlochten. De kroon werd boven de huisdeur gehangen, als tover- en liefdesmiddelen. Vooral aan het Sint Janskruid – Jaag de duivel kruid – werden bijzondere krachten toegeschreven. Het kruid zou boze geesten verdrijven, beschermen tegen branden en kwalen. 

Het Sint Jansvuur is een gebruik dat terug gaat tot de tijd van de Germanen. Van snoeihout en Sint Jansloten maakten zij brandstapels. Het vuur werkte reinigend en boze geesten werden verjaagd. Als je door de vlammen van het vuur sprong werd je gesterkt om het komende jaar ongeluk en ziekten te overwinnen. 

Nog steeds geldt dat na Sint Jan geen asperges meer worden gestoken als ze op traditionele wijze in de volle grond groeit.
Ook wordt na Sint Jan geen rabarber meer geplukt wordt, omdat Rabarber geplukt na juni bitter smaakt.

Bron