De natuur loopt misschien dan wel zes weken voor op schema. Hier op het Drentse platteland is het nog echt winter.
Bij ons aan de keukenmuur, hangt een bakje met gezellige viooltjes en elke dag verbaas ik me erover hoe ze het volhouden in de kou.
Als het net licht is zijn de blaadjes bevroren en hangen de bloempjes treurig naar beneden. Maar even later staat ze weer vrolijk
rechtop. Wat een kracht in zulke kleine plantjes.
We hebben weer wat meters gemaakt in de moestuin. Het moestuinbed voor de wortelgewassen is omgespit. Hier zaaien we bosui, gewone ui, en zomerwortel. Bij de rest van de bakken hebben we het gras afgedekt met karton voordat we de grond erop stortten. Dit is natuurlijk puur gedaan om de bodemstructuur niet te beschadigen hè, dat snap je wel. Het schijnt dat de oude meneer die vroeger zijn moestuin hier had in 1 middagje de hele 200 m2 omspitte. Dus.
In de bakken met karton komen de de peulgewassen, koolgewassen, bladgewassen en vruchtgewassen. Elke soort krijgt z’n eigen bak. De planken zijn 22 cm hoog, ruimte genoeg voor de worteltjes van deze gewassen. Het liefste had ik alleen biologische moestuingrond in de bakken gestort, maar ja, we zijn ook nog aan het verbouwen. Prioriteiten stellen en keuzes maken dus. De verdiende centjes kunnen we natuurlijk maar 1 keer uitgeven.
De eerste laag grond komt uit de borders van de tuin, de tweede laag is gewoon normale potgrond. Hier overheen komt nog een laag met biologische moestuingrond. It’s all in the mix, zeg maar. Hopelijk zijn de planten er content mee.
Ja, en dan woon je dus op het platteland. Waar iedereen aan onze straat op z’n minst een behoorlijke tuin heeft. En dan nog verkiest de kat van de buren onze moestuinbak als poepplek. Geef hem eens ongelijk. Lekkere rulle aarde graaft een stuk prettiger dan de eigen border. Uiteraard.
Het kleine tuinschuurtje bouwden we om tot composthoop. De dakpannen haalden we er vanaf zodat er genoeg licht en regen bij kan. Op de bodem van het schuurtje lag een oude radiator. Tja, waarom ook niet, hergebruik is van alle tijden. We haalden de radiator weg en maakten de grond los voor we de eerste laag tuinafval stortten. De spiraalbodem aan de achterkant mag voorlopig blijven staan en dient als muurtje. Toen we nog in Groningen woonden hadden we een grijze en groene container. Hier wordt het afval gescheiden. Voor het legen van de containers betaal je per kilo. Plastic en papier wordt gratis opgehaald. Sinds we hier wonen valt het eigenlijk pas op hoeveel afval je hebt dat op de composthoop mag. We hebben een bakje op het aanrecht waarin we de schillen van groenten & fruit, koffieprut en theezakjes verzamelen. Aan het einde van de dag gooien we het op de composthoop. Ideaal!
Dit is een ’typisch Merlijntje’. Zo leuk om te zien dat je kleuter oog voor detail en de natuur heeft. Een mooi teken dat het voorjaar toch echt bijna komt!
Wij kunnen niet wachten!
Geef een reactie