Het is zacht buiten, mijn sjaal kriebelt door de warmte en maakt dat ik m’n jas uittrek, terwijl ik door het bos wandel. Met zonder jas op oudjaarsdag, terwijl vorige week de snijdend koude wind nog langs mijn wangen striemde en de buitenthermometer – 8 aangaf. Grillig voelt het. Terugkijkend op afgelopen jaar komt een zelfde soort gevoel naar boven. Lekker en een beetje grillig. We begonnen het jaar net als we het jaar nu afsluiten, in lockdown en op de Wadden.
Januari
In januari vond Merlijn het allemaal maar stom. Stom thuisonderwijs, stomme thuisjufmoeder, oftewel k*tcorona. Hij miste z’n vrienden van school en wilde dolgraag gewoon kunnen voetballen. Olivier fietste er een stuk lekkerder doorheen. Onze kleine huismus vond het allemaal prima. We waren toch gewoon lekker thuis met z’n allen, niks mis mee wat hem betreft.
Februari
In februari waren we allemaal zo klaar met het thuiszitten dat we ons boeltje oppakten, de fietsen achterin de bus gooiden en we met de hele bende naar Ameland vertrokken. Het door ons allen zo geliefde Wad bleek de perfecte uitvalsbasis om even alles los te laten. Zolang er WiFi is kan je naar school en naar je werk. Na een weekje uitwaaien verscheen koning Winter en togen we in een sneeuwstorm weer huiswaarts. De scholen gingen weer open en we stapten na jaren weer op de schaats.
Maart
Aan het begin van de lente werd het vermoeden dat we onze leefomgeving deelden met nieuwe bewoners bevestigd. Avond na avond togen we vol verwachting naar de ‘beverbrug’. Ons geduld werd danig op de proef gesteld, pas aan het einde van de zomer hebben we ze daadwerkelijk ontmoet. Het was het wachten meer dan waard, zo bijzonder om in de schemering de bevers te zien zwemmen.
April
De lengende dagen maken weer ruimte voor wandelingen in de avondzon.
Mei
De maand waarin we twee verjaardagen vieren. Echter het allergrootste cadeau voor iedereen hier in huis was dit mannetje. Heer Roderick, hoe kan het ook anders.
Juni
Het jaar kabbelt rustig voort, met hier en daar een hobbel en een stroomversnelling. Gelukkig kon het Olympisch kamp van klas 5, zij het in een wat afgeslankte vorm toch door gaan, net als de Ambachtendag van klas 4. Olivier en zijn klasgenoten, smeden een speerpunt van ijzer, goten met tin de hamer van Thor en kookten een middagmaal op open vuur.
Juli
De zomer stond in het teken van een groots avontuur. Met z’n zessen gingen we op wandelvakantie. Alle spullen in een backpack, zoals een slak zijn huisje draagt, op onze rug. Drie tenten, zes matjes, zes slaapzakken, 1 extra set kleding, 1 boek per persoon en de benodigde kookspullen. Vlak na de overstromingen, liepen we 50 km door het prachtige Limburgse heuvellandschap.
Augustus
Met mijn jongens ging ik als extra vakantietje een paar nachten naar onze aller lievelings. Camping de Roos in Beerze. Elk jaar keren we weer even terug naar deze magisch mooie plek.
September
Yoga met Roderick & Adriene.
Oktober
Lopen, lopen, lopen. M’n hoofd leeg lopen, even bellen met iemand die me lief is of een podcast luisteren. Elke dag minstens een half uurtje even de Drentse bossen in.
November
En zo was daar ineens het virus weer in huize Weltevree. Vorige maand sloop het al zachtjes binnen bij een van de kindjes, toen stilletjes en zonder klachten. Dit keer trof het mijn jongens. Merlijn was flink ziek en had 4 dagen boven de 39 graden koorts. Olivier volgde een paar dagen na hem. Maar gelukkig hebben we Roderick, als volleerd geneesheer week hij niet van de zijde van de zieke jongens en knapten ze gauw weer op.
December
We sloten het jaar af op de Wadden. Eerst met z’n zessen op Ameland en vervolgens nog even met z’n tweetjes naar Terschelling. Een beter begin en einde kan een jaar wat ons betreft niet hebben. Op naar 2022, met hopelijk wat minder virus en veel verbinding, liefde en gezondheid!
Geef een reactie