ons
-
Meer, meer, meer…
Het was wat stil hier de afgelopen tijd. Zo gingen er ineens twee weken voorbij zonder dat ik een bericht plaatste. Vreemd eigenlijk, want de afgelopen tijd is mijn blog flink gegroeid. Dat vond ik super leuk en het motiveerde me om meer te doen met mijn blog. Ik sprak met mezelf af dat ik minstens twee keer per week een bericht zou plaatsen. Toen gebeurde het. Of eigenlijk gebeurde er niet zoveel meer. De inspiratie verdween als sneeuw voor de zon. En dus ging ik op zoek naar nieuwe dingen om over te bloggen. Ik bezocht succesvolle blogs om te kijken hoe zij het aanpakken. Waarover wordt geblogd en…
-
Topweekend!
Zomer en herfst in 1 weekend. Voor onze mannetjes geen probleem, zolang ze maar mochten fietsen. Aan het begin van de week vroegen ze of we naar de ‘crossfietsbaan’ konden gaan. Dat lukte niet meer na een schooldag, dus gooiden we er een lesje ‘wachten’ tegenaan. Nou zijn Wouter en ik niet de meest geduldige personen en wachten is dan ook zeker niet een van onze sterke punten. Aangezien onze jongens dat niet van een vreemde hebben, verwachtte ik een klein drama. Maar niets was minder waar. Mijn voorstel om dit uitje als afspraak op het planbord in de keuken te zetten werd zonder tegenwerpingen geaccepteerd. Geen drama, geen gezeur,…
-
Echte mannen #19
I am your parent, you are my child I am your quiet place, you are my wild – Maryann K Cusimano Mijn mannen. Gewoon zoals ze echt zijn. Geïnspireerd door Zilverblauw, die zelf ook weer geïnspireerd werd door het project You are my Wild
-
Give Away – Zaden van de stokroos
Terwijl de dagen snel korter worden genieten we hier nog steeds van de fijne nazomer. Wat een cadeautje, om eind september nog lekker de hele dag buiten te kunnen zijn. Gisteren deden we een tuindagje bij mijn mama. Wonen wij aan de rand van de stad, mijn mama woont op het Duitse platteland. Daar heeft ze een flinke tuin met de mooiste bloemen. De stokrozen zijn bij mij toch wel favoriet. Inmiddels zijn ze uitgebloeid en zijn de zaadbollen zijn klaar om te oogsten. De stokroos bloeit van juni tot september. Ze wordt zo’n 1,5 tot 2 meter hoog. En staat het liefste op een warme beschutte plek. Zaden die…
-
Houten huwelijk
De eerste vijf jaar zit erop! Ons houten huwelijk is een feit! En nog elke dag. Jaaaaaa, echt waar. Maakt mijn hart een sprongetje als ik mijn man de oprit op zie rijden aan het einde van de dag. Sjonge jonge, wat zoetsappig. Wilt u een teiltje? De foto’s maakten we in Watertoren West in Groningen. Toen nog eigendom van het Waterbedrijf in de stad. Op het moment van de fotoshoot waren ze bezig met onderhoudswerkzaamheden aan de buitenkant van de toren. En had ik warempel het lef, om me met een zwangere buik van 20 weken de lucht in te laten hijsen. Want dat is toch zo leuk voor…
-
my i love you #17
I am your parent, you are my child I am your quiet place, you are my wild – Maryann K Cusimano Mijn mannen. Gewoon zoals ze echt zijn. Geïnspireerd door Zilverblauw, die zelf ook weer geïnspireerd werd door het project You are my Wild
-
Zzzzzzomervakantie
Daar zijn we weer! Wat was het fijn! Net als vorig jaar gingen we naar de Roos in Beerze. We genoten van het ‘back to basics’ gevoel. Even lekker niets anders hoeven doen dan naar de kraan hobbelen voor een glaasje water, afwassen voor de tent en zwemmen in de Vecht. We struinden elke avond over het grote vliegerveld, leerden over roofvogels, plozen uilenballen en vingen sprinkhanen. En genoten bovenal van de omgeving, wat is het toch een mooi plekje!
-
Bloemenveld
Al wandelend kwamen we een veld vol van deze prachtige bloemen tegen. Kamille is het niet, maar wat dan wel? Super-madeliefjes, wilde Margrieten? Ik vind ze zo mooi!
-
Sint Jan
Nou was het vandaag toch echt het grootste gedeelte van de dag droog. En net op het moment dat we met school het Sint Jansfeest gingen vieren kwam de regen met bakken uit de hemel. Dat mocht de pret niet drukken! We waren te gast bij het Groninger Landschap, dus picknicken deden we binnen in de schuur. En gelukkig werd het daarna droog genoeg om toch lekker naar buiten te gaan. We bakten ‘stok’broodjes boven het vuur. Zoefden naar beneden met de kabelbaan. Beklommen de uitkijktoren en keken met de verrekijker over het Reitdiepgebied. En sprongen over vuur… Nou ja, we kropen dicht tegen elkaar aan en droomden alvast over…